دم عید

هممون میدونیم که " سن یه عدده" اونم یه عدد طبیعی

اما واقعیت اینه که هممون داریم به خودمون دروغ میگیم

چرا دروغ سن برا هممون مهمه و داریم ازش فرار میکنیم ،هممون

آره  سن یه عدده نیست !چون  برای تعداد هر ثانیه ای که گذشت غم خوردیم ،استرس کشیدیم، خندیدیم، گریه کردیم ،ذوق کردیم و عاشق شدیم و مردیم و زنده شدیم 

برای هر تعداد این عددا جون کندیم ،

آخرای هر سال که میشه میشنیم و دو دو تا میکنم ،هممون، میبینیم ته اش چیکارا کردیم چقد دویدیم چقد نفس کشیدیم ،چقد وقت تلف کردیم و چقد زندگی ؟

برا همینه که همیشه به این فک میکنیم که عیدا چقد برامون تو بچگیامون جذاب بود ،ماهی قرمزاش قرمز تر بود ،لباس نو هامون ،بوی عجیبی داشت اما الان نداره ... نمیدونم من حس میکنم شاید مربوط میشه به این "سن یه عدده " چون هر چقد گذشت فهمیدیم هر وقت آخر سال میشه داره به سنمون اضافه میشه ،

یه عددی که داره پیرمون میکنه...

آره

سن یه عدده که ما رو دووند،چرخوند ، پیچ داد ،تاب داد،پخت و خاممون کرد 

ته اش فهمیدیم که آخرای سال داره جوونیمون کم کم میگذره و میبازیم به زندگی، به تمام آرزوهامون ، به خواسته هایی که نرسیدیم ،به زندگی هایی که نکردیم ، به خنده هایی که نداشتیم ، به رویاهایی که گذشتیم

باختیم ...

بازم دم زمین گرم! هر سال بدون ذره ای تغییر چرخ میزنه و میرسه جای اولش 

تبریک میگم ،با هر چرخت ما داریم نفس نفس میزنیم، به باختامون نزدیک تر میشیم 

ولی من فک میکنم زیادم باخت بدی نیست یه باخت برد برد 

ته اش تموم میشه و از این محکومیت ناخواسته وشایدم خود خواسته خلاص میشیم ،از این سلب آزادی ،از این زندون

تبریک میگم به تو (زمین عزیزم !) و به خودم

همین

پ.ن: من بعد مدتها  چیزی که تو ذهنم بود رو نوشتم مثل سابق اما یه چیز خیلی بزرگ در من عوض شده ، من این متن رو با پاک کردن و خوندن و ویرایش کردن نوشتم ....

ناراحتم کرد چون من هیچ وقت نوشته هامو نه پاک کردم و نه ویرایش

فک کنم اینم ...